Een Beren vakantie!

Lieve allemaal,
Daar ben ik dan weer eventjes. Tijd voor een update. Ik heb ook alweer zoveel meegemaakt.
De busreis richting het westen is me prima bevallen. De eerste twee dagen heerlijk de ruimte gehad in de bus en daarna heerlijk kunnen genieten van de prachtige uitzichten (niets) ;). En dan kom je uiteindelijk, na 3 dagen om 8 uur sochtends aan in Missoula, Montana. Tijdens de busreis had ik een ongen leren kennen die wel bekend was in Missoula en hij heeft mij de eerste dag een beetje wegwijs gemaakt in de stad wat uitermate handig bleek te zijn, want hier doen ze niet aan GPS voor de auto.
Eenmaal gesettled op de camping krijg ik het bericht dat Moeko is gearriveerd in Missoula, dus de vakantie kan beginnen. Gelijk al op 25 juni vertrekken we richting Yellowstone zodat we zaterdag de 26e meteen het park in kunnen. Op de camping krijgen we te horen dat we extra voorzichtig moeten zijn met ons eten, omdat er de dag ervoor nog een beer is gesignaleerd op de camping (spannend). Komen we bij onze plek aan, ligt er sneeuw (brrrrrr). Het is flink koud in Yellowstone, maar al op de eerste dag zijn we weg van het park, want de uitzichten zijn geweldig. Zaterdag bezoeken we vooral hot springs. Zondag gaan we op pad voor onze eerste wandeltocht: langs de Grand Canyon van de Yellowstone River. Het is een pittige wandeltocht, maar de uitzichten zijn het 100% waard en het is heerlijk om na afloop te kunnen zeggen: kijk, daar zijn we helemaal geweest! In de avond krijgen we een Beren college waarin allerlei interessante en leuke informative wordt verteld over beren. ALtijd handig natuurlijk. Als we na de les buiten komen is het nog steeds niet helemaal donker, maar we willen toch erg graag sterren kijken. Moeko had het er al een paar keer over gehad en ik zag het ook wel zitten om snachts even op pad te gaan. In het donker door het park rijden is wel een uitdaging, want er zijn behoorlijk wat beesten op de been snachts en er staan nou eenmaal geen straatlantaarns langs de weg. Ik had nooit gedacht date r zoveel sterren zouden zijn. Omdat het in de verre omtrek van Yellowstone pikdonker is en de maan er niet is, zijn de sterren prachtig te zien. Wat zijn het er veel!!!! En als ik nog geen minuut op mijn rug op de motorkap van onze auto lig zie ik een vallende ster!! En ik maar denken dat dat heeeeel zeldzaam is, in 1 avond zien we er minstens 10!! :D Maandag doen we het weer rustig aan en bezoeken we de kleinere plekken met de auto. We doen een korte wandelroute die ons een prachtig uitzicht geeft over Yellowstone Lake. Ik krijg bijna een hartverzakking als ik ineens een boom zie bewegen en een raar geluid hoor (nee he, toch geen beer op ons pad?!) maar het schijnt de parkwachter te zijn die het bos aan het opruimen is. Dinsdag, onze laatste dag in het park doen we weer een grote wandeltocht en beklimmen Mount Washburn. Het is een saai pad waar we over wandelen, maar eenmaal boven vergeet je dat meteen! Wat een uitzicht. We kunnen precies zien waar we allemaal geweest zijn de afgelopen dagen. En dan gaan we op weg naar de uitgang van het park. We hebben het net over dat het zo jammer is dat we helemaal geen beren hebben gezien als we ineens een hele berg mensen ergens langs de weg zien staan kijken. Wij vol in de remmen en voegen ons bij de menigte. “Uhm, mevrouw, waar kijken we naar?” “Een grizzly”…. Oke,… ik zie niets “Waar precies?” ZE leent me haar verrekijker en verteld waar de beer is, maar nog steeds kan ik niet echt onderscheiden of het nou daadwerkelijk een beer is. Een man met een telelens biedt aan dat we even mogen kijken en dan wordt het toch duidelijk dat het een echt grizzly is. Omdat we toch geen haast hebben en verder geen plannen hebben besluiten we erbij te gaan zitten en aft e wachten of de beer ook besluit rond te lopen. Gelukkig is de beer het slapen al snel zat en kunnen we de beer ook herkennen zonder mega lens. Wat een geweldig beest is dat zeg!! Zoooo schattig en zoooo mooi (en ja, ook ik heb het nieuws gehoord over de aanval van een beer in Yellowstone, maar dat maakt ze niet minder machtig!). Nu kunnen we voldaan het park dan toch echt verlaten. We zetten er flink de vaart in en zijn tegen middenacht terug in Missoula waar we een dagje rust hebben.
30 juni vertrekken we alweer naar onze volgende bestemming: Glacier National Park. Dat is een stuk dichterbij en we zijn da nook al rond de middag bij onze camping. Omdat er zoveel sneeuw is gevallen afgelopen winter zijn veel wegen en wandelpaden gesloten door een teveel aan sneeuw of overstroming. Jammer dat te horen, want dat worden dus geen grote wandeltochten. We moeten het park in stukje opdelen van via de buitenkant naar elk deel rijden. We doen daarom eht meeste met de auto en elke keer als we iets bijzonders zien, stoppen we en stappen we uit. De eerste dag blijven we in de buurt van onze camping. Vrijdag gaan we naar St. Mary. De rit met de auto is wat spannend, want we moeten flink bergopwaarts en de weg is niet altijd goed bestraat. De terugweg gaan we duidelijk niet via deze route, uit angt van de berg af te vallen. Daarnaast is het ook uitkijken geblzaen want om de klip klap moeten we in de remmen voor overstekend wild (herten, honden, koeien, bevers, eekhoorns, paarden….) In St. Mary doen we een wandeltocht naar een flinke waterval waar we nog flink nat van worden. Zaterdag gaan we naar Many Glacier. Er is ons verteld dat het daar prachtig is en de uitzichten zijn ook echt geweldig!! We volgen een wandeltocht naar een Iced Lake. Volgens mijn boek ligt er tijdens elk jaargetijde ijs op het meer. Maarja, wat natuurlijk te verwachten was, er ligt een berg sneeuw op de route en we besluiten af te haken, want met onze sportschoenen over een berg sneeuw langs een afgrond, zien we toch niet echt zitten. Jammer, want soms komen er mensenlangs die het meer wel hebben gezien en het schijnt prachtig te zijn. Zondag, onze laatste dag in het park gaan we naar Two Medicine waar we een korte route bergopwaarts volgen met wederom geweldige uitzichten. Op de terugweg naar Missoula stoppen we bij een Native American Museum en uiteindelijk komen we rond middernacht doodversleten in Missoula aan.
4th of July, de amerikaanse variant van koninginnedag…. Je zou verwachten dat de hele dag allerlei dingen te doen zijn, maar dat valt toch flink tegen. We gaan een beetje shoppen, maar er is weinig festiviteit te zien, dat komt savonds. Dus savonds vertrekken we naar het feestterrein waar de fanfare van Missoula speelt. Het is echt supergezellig, niet al te druk, maar veel mensen komen op het festijn af met klapstoeltjes en gaan dan her en der op het terrein verspreid zitten. Om half 11 begint het vuurwerk. En dat is niet koninginnedag vuurwerk dat is ENORM. Volledig georganiseerd en gecoordineerd (inclusief muziek wat er precies bij past) een volledige show van PRACHTIG vuurwerk. Echt genieten!! Na afloop willen we nog even een kroeg in, maarja, Missoula is een kleine stad en veel dingen zijn al gesloten (?!). Dan maar terug naar de camping. 5 juli bezoeken we het Smokejumpers centrum, parachute springende brandweermannen. De rondleiding is kort maar krachtig en we besluiten dat het te warm is om verder ook nog maar iets te doen, dus blijven we op de camping hangen, in de buurt van het zwembad voor de nodige verkoeling. Dinsdag gaan we op weg naar Lolo. Schijnt bijzonder te zijn met wandeltochten en hot springs. We vragen on snog steeds of waar….. geen hot spring gezien. Maar Lolo ligt vlakbij de grens met Idaho en we besluiten even de grens over te gaan, zodat i kook Idaho op mijn lijstje kan zetten ;). In de avond is er weer een dorpsactiviteit. De Missoula Fanfare treed op in het park. En wederom een heel stel mensen met hun klapstoeltjes… supergezellig. Na afloop blijven moeko en ik nog even hangen om te frisbeen en we worden getrakteerd met een optreden van een Brassband. Donderdag 7 juli, de laatste dag van de vakantie samen, bezoeken we een Buddha tuin in Arlee. Ze zijn nog bezig met het opzetten van de tuin en komen terrecht en een boeren schuur waar een man een hele berg boeddha beeldjes aan het maken is. Hij vraagt ons meet e helpen en na een half uur zijn we de trotse makers van een echte boeddha. Voor het avondeten hebben we wederom een dorpsactiviteit op het programma staan. In weer een ander park is er het City Dinner, een heel stel etenskraampjes en een life band. Het is hartstikke gezellig, lekker eten en gelukkig mooi weer! Dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen van Moeko. Ze vertrekt weer richting Boston waarna ze door gaat naar Japan. Het afscheid valt toch wel een beetje zwaar. Ik he been geweldige vakantie met haar gehad en ik ga haar enorm missen!! Niet alleen hier, maar sowieso!!
Vandaag dan maar alleen op pad. Ik he been korte wandeltocht gemaakt in Rattlesnake mountains, maar in je eentje wandelen is toch een stuk minder leuk dan met zijn tween. Nadat ik mijn laatste boodschappen gedaan heb, moet ik de auto in gaan leveren. Zonder auto is het toch een beetje lastig rondkomen in Missoula, dus mijn laatste daagjes blijf ik maar op de camping. Morgen wordt het mooi weer, dus dan maar een zwembaddagje en zondag mijn koffer pakken voor mijn terugreis naar Boston. Het was een heeeerlijke vakantie. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad met Moeko, ik heb heel veel dingen gezien, ook dingen die ik nooit had verwacht te zien (Grizzly :D) En ik ben een klein beetje verliefd geworden op deze mooie stad Missoula. Wat een geweldige plek is dit!!
Dat is het voorlopig weer vanuit de VS. Wellicht nog 1 keer een update en dan is het feest echt voorbij
Heel veel liefs en de Missoulase Grizzly groetjes
xx